Crematies
Een Crematie of verassing van het lichaam is in feite een versnelling van het natuurlijk proces. Wat bij begraving jaren duurt, gebeurt tijdens de crematie in 2 uur.
Dit proces wordt mogelijk gemaakt door de zeer hoge temperatuur in de oven en niet door de vlammenzee. De kist gaat samen met een vuurbestendig identificatiesteentje in de oven. Na elke crematie wordt de as uit de oven verwijderd en ondergebracht in een urne die dezelfde code bevat als het steentje. Hierdoor zijn vergissingen uitgesloten.
Alle kisten die worden aangeboden mogen gecremeerd worden omdat de fabrikanten zich moeten houden aan wetten die opleggen welke vernissen mogen gebruikt worden. Daardoor is de uitstoot van schadelijke stoffen beperkt.
Wanneer men kiest voor een crematie wordt er bij overlijden ook een beëdigd geneesheer aangesteld. Dit is een normale procedure en gebeurt niet bij een gewone teraardebestelling.
Naast het vaststellen van het overlijden (model III C) en tevens invullen van het medisch attest bij crematie door een eerste geneesheer voorziet de wet dat bij crematie een beëdigd geneesheer een tweede vaststelling moet doen.
De nodige stappen hiervoor gebeuren door ons, in samenwerking met de gemeente die de geneesheer aanstelt.
Bovendien moet er ook een “aanvraag tot cremeren” worden ondertekend door de persoon die instaat voor de uitvaartregeling. Wij doen hier het nodige voor.
In de loop der jaren nam het aantal crematies toe en tevens werd bij wet cremeren gelijkgesteld met begraven. Hierdoor moest elke begraafplaats ook beschikken over een strooiweide, columbarium en urnenveld.
Hieronder vind je een overzicht van de verschillende asbestemmingsmogelijkheden:
Uitstrooiing op een begraafplaats (strooiweide)
Na de crematie wordt de as in een strooiurne gebracht en uitgestrooid op een strooiweide. Iedere begraafplaats bezit een strooiweide die speciaal is aangelegd om as te verstrooien. Dit kan ook gebeuren op de strooiweide verbonden aan het crematorium waar de crematie plaatshad.
Tevens is er meestal de mogelijkheid om een herinneringsplaatje aan te brengen op een herdenkingsmonument.
|
|
Uitstrooiing op zee
Het gaat hier niet echt om een uitstrooiing. De as wordt in een in water oplosbare urne gebracht en deze urne wordt te water gelaten. Na enige tijd gaat de urne oplossen waardoor de as wordt verspreid in het water. De ter waterlating gebeurt in de aan het grondgebied van België grenzende territoriale zee.
Er is mogelijkheid tot individuele verstrooiing: hier vaart het schip enkel uit met de familie van de overledene en wordt enkel de as van de overledene verstrooid.
Een andere mogelijkheid is collectieve verstrooiing: hierbij zijn meerdere families aanwezig en worden meerdere asurnen verspreid in het water. Dit houdt in dat slechts een beperkt aantal nabestaanden kunnen aanwezig zijn.
De uitstrooiing op zee is ook afhankelijk van de weersomstandigheden en wordt overlegd in samenspraak met de nabestaanden.
Begraving van de urne op de begraafplaats in een urnenveld of urnentuin
De begraving gebeurt dan in speciale graven die specifiek voor asurnen werden ontworpen. Deze graven zijn kleiner dan de traditionele graven en hebben meestal afmetingen van ongeveer een meter. Sommige graven bieden de mogelijkheid voor 2 urnen. Het voordeel van een urneveld is dat er mogelijkheid is tot persoonlijke ruimte voor oa een bloemetje of gedenkspreuk. De termijnen en prijzen zijn afhankelijk van de gemeente waar de begraafplaats zich bevindt.
Plaatsing van de urne in het columbarium
Een columbarium is een rustplaats voor urnen op een gemeentelijke begraafplaats. Het is een bovengrondse structuur die verschillende nissen bevat. Iedere nis biedt plaats aan één of meerdere urnen. Het nadeel van een columbarium is dat de nissen zich boven en naast elkaar bevinden en dat er alzo weinig plaats is voor persoonlijke ruimte ; dit met uitzondering van de nissen bovenaan en onderaan. De termijnen en prijzen zijn afhankelijk van de gemeente waar de begraafplaats zich bevindt.
Begraving of bijzetting van de urne op de begraafplaats in een traditioneel graf
De asurne kan begraven worden in een traditioneel graf of in een grafkelder.
Dit kan ook een bestaand graf zijn indien de concessie en de gemeente dit toelaat. We spreken dan van een bijzetting van de urne in een bestaande grafconcessie. Vaak is dit de reeds overledene partner. De termijnen en prijzen zijn afhankelijk van de gemeente waar de begraafplaats zich bevindt.
Asbestemming op andere plaatsen
Thuisbewaring van de asurne
Men kan ook opteren om as te begraven, bewaren of uit te strooien op nog andere plaatsen oa. thuisbewaring.
Hiervoor is het wel noodzakelijk dat de overledene tijdens zijn leven een schriftelijk verzoek heeft opgemaakt of het kan ook gebeuren op basis van een gezamenlijk schriftelijk verzoek.
Dit gezamenlijk schriftelijk verzoek is een ondertekende verklaring door de echtgeno(o)t(e) of de persoon met wie de overledene een feitelijk gezin vormde, samen met alle bloedverwanten (kinderen)
Hierin wordt tevens de naam, voornaam en adres vermeld van de persoon die de zorg van de as op zich zal nemen en de plaats waar de as zich zal bevinden.
Er is ook een schriftelijke toestemming nodig van de eigenaar van een perceel indien de as hier wordt uitgestrooid tenzij het perceel eigendom was van de overledene.
De as mag nooit uitgestrooid worden op een openbaar domein.
Schriftelijk verzoek asbestemming:
Je kan het document voor thuisbewaring hier downloaden
Je kan het document tot gezamenlijke aanvraag van de nabestaanden hier downloaden
Bewaring van een symbolisch gedeelte van de as (ashoudertjes)
Wie dit wenst kan steeds een symbolisch gedeelte van de as bekomen en mee naar huis nemen.
Hiervoor moet een document ingevuld en ondertekend worden(door iedereen afzonderlijk te tekenen) welke dient afgegeven te worden in het crematorium.
Er bestaan speciale mini-urnen en assierraden die zijn ontwikkeld voor het bewaren van deze symbolische hoeveelheid as.